Hoog besoek in Villa Tivoli - ek sê vakansie!
Door: suzannievergeld
Blijf op de hoogte en volg Suzan
12 April 2011 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Er zijn alweer wat weekjes voorbij gestreken, na mijn laatste verhaaltje. De weekenden worden minder volgepropt met must-do’s – wat ook wel weer relaxed is. We hebben vollop genoten van het mooie weer, maar daar zal ik jullie niet mee lastig vallen.
Donderdag, nu alweer 3 weken geleden, was het zover. Na haast een uur staan wachten bij de gate kon ik eindelijk mijn lieve pap en mam weer in de armen sluiten. Het was alsof ik ze vorig week nog gezien had! Het was me in dat uur nog niet opgevallen dat er een mannetje met een bordje: WELCOME NIEVERGELD! al die tijd naast me stond. Ik was dus niet de enige die mijn ouders op stond te wachten…
Vrijdags kreeg ik op mijn stage het volgende smsje: We hebben al veel meegemaakt. Normaal gesproken zou ik denken: Prima, leuk, ik ben benieuwd! Maar bij de eerste dag in Zuid-Afrika voor 2 Limburgse dorpsmensen zat het me toch niet lekker. Gelukkig viel het allemaal mee en had papa maar 2 auto’s geraakt met de splinternieuwe huurauto. Het is ook niet gemakkelijk om links te rijden…
Ik had een weekend de tijd om ze deze prachtstad te laten verkennen met mij, wat zoiets is als in 2 weken de wereld rondreizen. Onmogelijk, dus had ik de leukste dingen ertussenuit gepikt. Old Biscuit Mill, Botanical Gardens in Kirstenbosch, Cape Town Carnival (Die afrikanen kunnen verdomme 1000x beter carnavallen als wij Zuiderlingen, ik geef het met pijn in mn hart toe), een braai op ons balkonnetje, De pinguins bij Boulders Beach, Kaap de goede hoop en Cape Point, Mijn favoriete Italiaanse restaurantje… ondertussen bij het lijstje “Wild” de pinguin, baviaan en struisvogel aan kunnen strepen. En toen was het weekend alweer om.
Maaar, niet getreurd, jullie weten vast en zeker wat 21 Maart voor dag is? Precies, Human Rights Day! Liet ik nu net recht hebben op een extra dagje vrij… Prachtige dag voor een geschiedenislesje op Robbeneiland. De boottocht was ietswat vermoeiend en misselijkmakend (het was zondagavond nog erg gezellig geweest), maar zelfs met mijn grote slaapgebrek heb vol aandacht naar de verhalen geluisterd. Je zou er maar gezeten hebben… Ik krijg steeds meer respect voor die Mister Mandela.
De harde werker ging nog 2 daagjes aan het werk, en op donderdag begon dan eindelijk de welverdiende vakantie! 8 daagjes rondrijden in onze flitsende Nissan Tiida (schaam je niet als je die niet kent, bestaat niet in Nederland). We begonnen de reis niet ver van Kaapstad, in Stellenbosch. Hier zijn we met een omweg naartoe gereden. We hebben de uitgestrekte wijnlanden bekeken en nog een lekker wijntje geproefd. Vrijdag moesten we de lange afstand van bijna 200 km afleggen, naar Oudtshoorn. Hier zijn we via Route 62 (na-aper van route 66) naartoe gereden en dit was echt super! Het is echt ongelooflijk hoe een landschap over kan lopen op een ander, totaal verschillend landschap. We kwamen van de Kaapse wijnlanden in een soort van Western film. We voelden ons voor even Lucky Luuk. Tot onze verassing kregen we een luxe Cottage, met 2 badkamers inclusief bubbelbad en inloopdouche. Na de lange rit hadden we geen zin meer om ergens naartoe te gaan, dus zijn we aan het zwembad neergeploft. Outshoorn staat bekend als Struisvogelstadje. Aangezien we niet zo van die beesten houden, besloten we ze maar te gaan eten. Ik heb nog nooit zo’n lekker biefstukje gehad! Op de terugweg bijna een wildebeest aangereden, plus 10 negers die midden op de weg liepen. Tja die zie je natuurlijk niet zo goed in het donker.
Zaterdag zijn we naar The Cango Caves gegaan, de oudste grotten van Afrika. Heel indrukwekkend! Daarna doorgereden over de Swartbergpas, een onverharde bergpas die als mooist van de wereld wordt beschouwd. Nu scheppen Afrikanen wel vaak en graag op, maar ze hebben hierbij toch echt gelijk! Het was echt magnifiek. Mama heeft nog een echte wild-experience meegemaakt, vraag voor nadere uitleg aan haarzelf.
Zondag weer vroeg vertrokken richting Knysna, onze 3e bestemming. Mama’s grote droom, een olifant aaien, hebben we in Plettenberg Bay waar weten te maken. We mochten de Olifanten voeren en knuffelen. Papa vond het maar “Commercieel Gedoe”. Hij koos daarom een ritje op een echte Catamaran over de Lagoon in Knysna uit als 2e activiteit van de dag. Helemaaaal niet toeristisch! Hij mocht zelfs nog even de Catamaran besturen. Hebben we in 1 dag 2 dromen waar gemaakt! ’S avonds had mam het ingrediënt ‘Chicken Liver’ voor haarzelf vertaalt als ‘kipreepjes’. Ze had de salade heerlijk opgepeuzeld, maar met de vraag waar die kipreepjes nou toch waren? Laten we zeggen, hierbij was geen wens in vervulling gegaan. Misschien toch maar eens een lesje Engels nemen?
De dag erna was het tijd om MIJN droom waar te maken: De Bungeejump van 216 meter! Met kleine kriebels in mijn buik zijn we naar de brug gereden. Mama dacht al gearriveerd te zijn toen ze een brug van ongeveer 20 meter zag staan. Right..
Ik maakte de stomme fout om eerst even te gaan kijken hoe hoog het was, en hoe de mensen er vanaf sprongen. Dit met resultaat dat ik niet meer durfde, ik vertikte het gewoon. Na een half uur rondhangen, twijfelen, en ijsberen ben ik met knikkende knieen naar de registration desk gegaan en heb ik met trillende vingers mijn eigen-risico ondertekenend. Daarna kwam de weegschaal, wat ik achteraf nog het ergste van alles vond. Ik schrok me namelijk te pletter. Gaat die vrouw mijn gewicht nog doodleuk op mijn hand schrijven, en vervolgens door een walkytalky lopen schreeuwen ook. Jahoor, geef me nog maar even een complex voordat ik me te pletter ga springen. Het springen was echt een van de leukste dingen in mijn leven! Het geeft zooon kick, onbeschrijfelijk! Mijn filmpjes staat online dus kunnen jullie allemaal mijn adrenaline-face zien! Na de sprong zijn we naar het Tsitsikama park gegaan, wat echt supermooi was. We hebben er gewandeld en we zijn als echte berggeiten naar de top van een berg geklommen om het uitzicht te bekijken. Helaas konden we niet te lang blijven aangezien we weer verder moesten naar de volgende bestemming: Oysterbay.
Oysterbay. Als je er naar vraagt kent niemand het. Het heeft ongeveer 10 inwoners en je komt er via een uur lang durende zandweg. Weer eens wat anders! We hadden geen idee wat ons te wachten stond, maar uiteindelijk hebben we dit plekje benoemd tot de mooiste van de reis. We hadden een luxe huisje aan het strand, met 3,5 km privéstrand. Vooral het eten was goddelijk. ’S avonds een 5-gangen diner waar je U tegen zegt, om vervolgens ’s morgens weer een 2 gangen ontbijt naar binnen te werken. Klinkt vervelender dan het was. Na twee daagjes relaxen zijn we doorgereden naar Addo park, waar we de Big 5 hebben gespot. We hebben zelfs een groep leeuwen een Gnoe op zien eten, die ze net gevangen hadden. Dat was pas een echte ‘wild-experience’. Iets minder leuk was de scène die ik schopte na het zien van een ENORME spin op mijn broek. heel de Lodge wakker, mamma een hardaanval bezorgt en papa tot held uitgeroepen!
Deze ‘Wild’experience was een perfecte afsluiting van een prachtige reis. Ik heb er echt enorm van genoten, dankjewel pap en mam! Al was dit mijn eerste roadtrip ooit, ik weet zeker dat het ook de mooiste ooit zal zijn. Aan de stille, onder de indruk- mama op de achterbank en de verschillende keren ‘ik mot dr bieno van bùke’ opmerking van pap weet ik zeker dat zij ook net zo erg van de reis hebben genoten als ik. Ik heb ze zondag daarom tevreden, maar met een klein traantje achter mijn ogen, terug op het vliegtuig naar Nederland gezet.
Ik zit nu over de helft van mijn african adventure. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen, maar de tijd vlieg harder dan ik wil. Gelukkig heb ik nog 3 hele maanden in het vooruitzicht, en als die 3 maanden net zo super waren als de afgelopen 3 maanden, zal ik ook tevreden, maar met een klein traantje achter mijn ogen, terug op het vliegtuig naar Nederland stappen. Maar daar ga ik nu nog niet aan denken…
Ek sê: Op na die volgende avontuur!
Drukkiesss
Donderdag, nu alweer 3 weken geleden, was het zover. Na haast een uur staan wachten bij de gate kon ik eindelijk mijn lieve pap en mam weer in de armen sluiten. Het was alsof ik ze vorig week nog gezien had! Het was me in dat uur nog niet opgevallen dat er een mannetje met een bordje: WELCOME NIEVERGELD! al die tijd naast me stond. Ik was dus niet de enige die mijn ouders op stond te wachten…
Vrijdags kreeg ik op mijn stage het volgende smsje: We hebben al veel meegemaakt. Normaal gesproken zou ik denken: Prima, leuk, ik ben benieuwd! Maar bij de eerste dag in Zuid-Afrika voor 2 Limburgse dorpsmensen zat het me toch niet lekker. Gelukkig viel het allemaal mee en had papa maar 2 auto’s geraakt met de splinternieuwe huurauto. Het is ook niet gemakkelijk om links te rijden…
Ik had een weekend de tijd om ze deze prachtstad te laten verkennen met mij, wat zoiets is als in 2 weken de wereld rondreizen. Onmogelijk, dus had ik de leukste dingen ertussenuit gepikt. Old Biscuit Mill, Botanical Gardens in Kirstenbosch, Cape Town Carnival (Die afrikanen kunnen verdomme 1000x beter carnavallen als wij Zuiderlingen, ik geef het met pijn in mn hart toe), een braai op ons balkonnetje, De pinguins bij Boulders Beach, Kaap de goede hoop en Cape Point, Mijn favoriete Italiaanse restaurantje… ondertussen bij het lijstje “Wild” de pinguin, baviaan en struisvogel aan kunnen strepen. En toen was het weekend alweer om.
Maaar, niet getreurd, jullie weten vast en zeker wat 21 Maart voor dag is? Precies, Human Rights Day! Liet ik nu net recht hebben op een extra dagje vrij… Prachtige dag voor een geschiedenislesje op Robbeneiland. De boottocht was ietswat vermoeiend en misselijkmakend (het was zondagavond nog erg gezellig geweest), maar zelfs met mijn grote slaapgebrek heb vol aandacht naar de verhalen geluisterd. Je zou er maar gezeten hebben… Ik krijg steeds meer respect voor die Mister Mandela.
De harde werker ging nog 2 daagjes aan het werk, en op donderdag begon dan eindelijk de welverdiende vakantie! 8 daagjes rondrijden in onze flitsende Nissan Tiida (schaam je niet als je die niet kent, bestaat niet in Nederland). We begonnen de reis niet ver van Kaapstad, in Stellenbosch. Hier zijn we met een omweg naartoe gereden. We hebben de uitgestrekte wijnlanden bekeken en nog een lekker wijntje geproefd. Vrijdag moesten we de lange afstand van bijna 200 km afleggen, naar Oudtshoorn. Hier zijn we via Route 62 (na-aper van route 66) naartoe gereden en dit was echt super! Het is echt ongelooflijk hoe een landschap over kan lopen op een ander, totaal verschillend landschap. We kwamen van de Kaapse wijnlanden in een soort van Western film. We voelden ons voor even Lucky Luuk. Tot onze verassing kregen we een luxe Cottage, met 2 badkamers inclusief bubbelbad en inloopdouche. Na de lange rit hadden we geen zin meer om ergens naartoe te gaan, dus zijn we aan het zwembad neergeploft. Outshoorn staat bekend als Struisvogelstadje. Aangezien we niet zo van die beesten houden, besloten we ze maar te gaan eten. Ik heb nog nooit zo’n lekker biefstukje gehad! Op de terugweg bijna een wildebeest aangereden, plus 10 negers die midden op de weg liepen. Tja die zie je natuurlijk niet zo goed in het donker.
Zaterdag zijn we naar The Cango Caves gegaan, de oudste grotten van Afrika. Heel indrukwekkend! Daarna doorgereden over de Swartbergpas, een onverharde bergpas die als mooist van de wereld wordt beschouwd. Nu scheppen Afrikanen wel vaak en graag op, maar ze hebben hierbij toch echt gelijk! Het was echt magnifiek. Mama heeft nog een echte wild-experience meegemaakt, vraag voor nadere uitleg aan haarzelf.
Zondag weer vroeg vertrokken richting Knysna, onze 3e bestemming. Mama’s grote droom, een olifant aaien, hebben we in Plettenberg Bay waar weten te maken. We mochten de Olifanten voeren en knuffelen. Papa vond het maar “Commercieel Gedoe”. Hij koos daarom een ritje op een echte Catamaran over de Lagoon in Knysna uit als 2e activiteit van de dag. Helemaaaal niet toeristisch! Hij mocht zelfs nog even de Catamaran besturen. Hebben we in 1 dag 2 dromen waar gemaakt! ’S avonds had mam het ingrediënt ‘Chicken Liver’ voor haarzelf vertaalt als ‘kipreepjes’. Ze had de salade heerlijk opgepeuzeld, maar met de vraag waar die kipreepjes nou toch waren? Laten we zeggen, hierbij was geen wens in vervulling gegaan. Misschien toch maar eens een lesje Engels nemen?
De dag erna was het tijd om MIJN droom waar te maken: De Bungeejump van 216 meter! Met kleine kriebels in mijn buik zijn we naar de brug gereden. Mama dacht al gearriveerd te zijn toen ze een brug van ongeveer 20 meter zag staan. Right..
Ik maakte de stomme fout om eerst even te gaan kijken hoe hoog het was, en hoe de mensen er vanaf sprongen. Dit met resultaat dat ik niet meer durfde, ik vertikte het gewoon. Na een half uur rondhangen, twijfelen, en ijsberen ben ik met knikkende knieen naar de registration desk gegaan en heb ik met trillende vingers mijn eigen-risico ondertekenend. Daarna kwam de weegschaal, wat ik achteraf nog het ergste van alles vond. Ik schrok me namelijk te pletter. Gaat die vrouw mijn gewicht nog doodleuk op mijn hand schrijven, en vervolgens door een walkytalky lopen schreeuwen ook. Jahoor, geef me nog maar even een complex voordat ik me te pletter ga springen. Het springen was echt een van de leukste dingen in mijn leven! Het geeft zooon kick, onbeschrijfelijk! Mijn filmpjes staat online dus kunnen jullie allemaal mijn adrenaline-face zien! Na de sprong zijn we naar het Tsitsikama park gegaan, wat echt supermooi was. We hebben er gewandeld en we zijn als echte berggeiten naar de top van een berg geklommen om het uitzicht te bekijken. Helaas konden we niet te lang blijven aangezien we weer verder moesten naar de volgende bestemming: Oysterbay.
Oysterbay. Als je er naar vraagt kent niemand het. Het heeft ongeveer 10 inwoners en je komt er via een uur lang durende zandweg. Weer eens wat anders! We hadden geen idee wat ons te wachten stond, maar uiteindelijk hebben we dit plekje benoemd tot de mooiste van de reis. We hadden een luxe huisje aan het strand, met 3,5 km privéstrand. Vooral het eten was goddelijk. ’S avonds een 5-gangen diner waar je U tegen zegt, om vervolgens ’s morgens weer een 2 gangen ontbijt naar binnen te werken. Klinkt vervelender dan het was. Na twee daagjes relaxen zijn we doorgereden naar Addo park, waar we de Big 5 hebben gespot. We hebben zelfs een groep leeuwen een Gnoe op zien eten, die ze net gevangen hadden. Dat was pas een echte ‘wild-experience’. Iets minder leuk was de scène die ik schopte na het zien van een ENORME spin op mijn broek. heel de Lodge wakker, mamma een hardaanval bezorgt en papa tot held uitgeroepen!
Deze ‘Wild’experience was een perfecte afsluiting van een prachtige reis. Ik heb er echt enorm van genoten, dankjewel pap en mam! Al was dit mijn eerste roadtrip ooit, ik weet zeker dat het ook de mooiste ooit zal zijn. Aan de stille, onder de indruk- mama op de achterbank en de verschillende keren ‘ik mot dr bieno van bùke’ opmerking van pap weet ik zeker dat zij ook net zo erg van de reis hebben genoten als ik. Ik heb ze zondag daarom tevreden, maar met een klein traantje achter mijn ogen, terug op het vliegtuig naar Nederland gezet.
Ik zit nu over de helft van mijn african adventure. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen, maar de tijd vlieg harder dan ik wil. Gelukkig heb ik nog 3 hele maanden in het vooruitzicht, en als die 3 maanden net zo super waren als de afgelopen 3 maanden, zal ik ook tevreden, maar met een klein traantje achter mijn ogen, terug op het vliegtuig naar Nederland stappen. Maar daar ga ik nu nog niet aan denken…
Ek sê: Op na die volgende avontuur!
Drukkiesss
-
12 April 2011 - 18:05
Floor:
Ik ga je officieel bestempelen als een echt schrijvers talentje. Heerlijk om die verhalen van je te lezen! En ook vooral om verhalen van je te horen aan de telefoon haha!! Die zijn natuurlijk veeeel leuker ;)
Ik heb mama Nievergeld van het weekend geconfronteerd met de medium/large steak, hihiii!!
En ik kwam Peter nog tegen in Ehv, bruinnnnn dat ie is! Nu wil ik echt niet zien hoe jij erbij loopt hoor. Mij zul je de eerste weken iig niet naast je zien zitten op een terras. Waarschijnlijk krijg ik dan een minderwaardigheidscomplex!
Heel veel kusjes!! xxxxxxxxxxxxx
-
12 April 2011 - 18:49
Renée:
Oh wat gezellig weer om je verhaaltje te lezen lieve suusie!
Vond 't ook erg gezellig je weer eventjes in levende lijven gezien te hebben! :)
Ik denk dat het traantje ook wel een beetje bij jullie pap en mam was ofniet dan? Die moeten je na weer eventjes gezien te hebben ook weer 3 maanden missen ;)
Geniet er nog lekker van :)
dikke kusssss! -
12 April 2011 - 19:10
Mart En Jose Joosten:
Hoi Suzan,
Aan de verhalen te horen van Pap en Mam hebben ook zij het bijzonder naar de zin gehad bij jou in Afrika.
Geweldig toch dat zij bij jou waren. Jij hebt ze veel laten zien. Vooral Pap is bijzonder ingenomen met alles wat hij heeft gezien. Ze vonden het een prachtig land en... waren natuurlijk heel blij dat ze hun dochter weer konden omhelzen.
Suzan, geniet er van en ... pas goed op je zelf. -
12 April 2011 - 19:52
Maudje:
haaa suuus!!!
dat is al even geleden dat je 'n berichtje hebt geplaatst;) Wel weer leuk om even wat van je te horen.
Fijn dat je het zo leuk hebt gehad met je ouders, en dat je zoveel hebt kunnen laten zien van het land. Die bungeejump heb ik op youtube is bekeken. waaaaauw echt supervet!!!! Dat jij dat hebt gedurfd hihi respect.
Geniet van de 3 maanden die je nog hebt.
Liefsss Maudjeeeee..
-
13 April 2011 - 07:07
Kar:
Hey Suzie,
Weer een fantastisch verhaal om te lezen, een goed begin vd dag ;)
Wat maak je ontzettend veel mee echt zo bijzonder allemaal! Fijn dat je zo hebt genoten met je ouders...blijf vooral lekker genieten!!
Een hele dikke kus,
Kar -
13 April 2011 - 08:42
Loes:
Ha Suzan!
Heb je bungeejump op facebook gecheckt, echt vet! Je duikt echt zo de diepte in haha!
Doe mij ook maar zo'n roadtrip in 't zonnetje, klinkt echt leuk wat je allemaal hebt meegemaakt! Ohja en ik zou er maar eens over nadenken om een carriere als columnist te beginnen ofzo ;) Veel plezier nog!
xx -
16 April 2011 - 22:24
Jenny:
WAUW, that's all i can say really. OMG die bunjee is wel echt zwaar stoer dat je dat hebt gedaan! Ook echt super leuk dat je zo'n coole vakantie hebt gehad met the parents. Wist helemaal niet dat ze in Afrika ook links reden, kan me voorstellen dat dat niet makkelijk is, hoop dat je pa en ma er verder niks aan over hebben gehouden en dat het alleen de auto was die het minder leuk vond ;).
En hoe dat je blijft schrijven joh, dat kan zo de krant in (en dat is zelfs al gebeurd!). Kijk uit naar je volgende verslag :) xx uit Londen -
18 April 2011 - 10:44
Rien Melssen:
Hoy Suzan
Wat weer een mooi verhaal Je schrijf volgens mij heel gemakkelijk.Alles is zo fijn te lezen je waant je midden in Zuid Afrika .Geniet er nog maar van .
heel veel groetjes uit meijel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
